8 graden, 24 km, blog van maandag 8 oktober 2018

Hallo allemaal,

Inmiddels is het alweer 2 dagen geleden dat ik voor het laatst mijn blog schreef. Maandag 8 oktober liep ik van Belorado naar San Juan de Ortega, mijn op een na laatste etappe van 24 km. Ik kon deze dag geen blog schrijven, omdat het een ongelooflijk zware dag was geweest. Het was zo ontzettend koud (waterkou), met een gure wind en af en toe miezelregen. Ik probeerde zo snel mogelijk door te lopen naar de plaatst van bestemming en heb daardoor weinig foto’s gemaakt. Ik was moe en de weg duurde eindeloos. Het bospad zag je continu voor je uit, zonder eindpunt. Ik denk dat mijn lichaam hard bezig was om zichzelf warm te houden, dus ik had op het laatst nog weinig energie over om te lopen. Maar, vandaag stonden er mooie hoge heuvels op het programma. Fijn…

Bij aankomst in San Juan de Ortega (de 10 km hiervoor was er niets anders onderweg) bleek er niets anders te zijn dan 1 cafeetje en 1 klooster. Na een bed te hebben geregeld in het armzalige klooster, wilden Shaun en ik wat gaan eten in het cafeetje naast het klooster. Het was inmiddels en helaas al 16.00 uur en er werd niets meer geserveerd, behalve een plak cake bij de koffie. We hadden vandaag vrijwel niets gegeten en gedronken vanwege de kou en omdat er niets was onderweg. Dus, terug naar het klooster en onder een dikke deken wachten op het pelgrimsmenu om 18.30 uur. Er waren mensen boos omdat er geen verwarming was of geen verwarming werd aangedaan, terwijl het die nacht 3 graden zou worden. Uiteindelijk, na veel geklaag ging er 1 kleine radiator aan voor ongeveer 2 uur (jippie). Als ik nog energie had om door te lopen naar het volgende dorp (nog maar 3,5 km, maar geen zekerheid voor een bed) had ik dat gedaan. Maar ik was zo uitgeput en voelde me niet goed genoeg om nog iets te kunnen doen.

Om 18.30 uur werd het pelgrimsmenu geserveerd. En toen begon ik mij toch af te vragen of ik misschien in de gevangenis was beland. Rijen pelgrims met hun bordje langs de bakken met eten (pasta, soep, friet, sla) waarvan alles (behalve de soep) al koud was. Tja, vind je het gek met 3 graden in een klooster…

Ik at alles snel op en ging om 19 uur al naar bed. Ik was d’r klaar mee voor die dag en hoopte dat mijn laatste dag naar Burgos beter zou zijn. Maar ik wist zeker dat ik mij dan beter zou voelen.

Groetjes,

Lotte