Dag 9: Estella – Los Arcos

Dag 9: Estella – Los Arcos

20 graden, 22 km

Hallo allemaal,

Vandaag met Shaun gestart rond 7.30 aan de 6e etappe. Het was erg koud in de ochtend en na een paar kilometer konden we ons opwarmen bij een vuurtje. Hier werden allerlei bronsen en metalen beeldjes gemaakt. Hier kocht ik ook een klein bronsen schelpje als aandenken aan de camino.

Dit was ook het punt waarop we de 100 km vanaf Roncevalles hadden bereikt! Vlak hierna kwamen we langs de wijnfontijn, waar je gratis wijn kon tappen. Sommigen vulden hier hun waterfles met wijn. Mijn manier werkte ook eeerug goed om 8 uur in de ochtend (zie onderstaande foto).

Het was de bedoel om het vandaag rustig aan te doen en de etappe te halveren. Ik wilde overnachten in Villamayor op 9,4 km. Tussen Villamayor en het einde van de etappe (Los Arcos) zou namelijk niets zijn, behalve een woestijnachtig gebied). Maarrr…. de caminoverslaving kwam opzetten en na een dikke vette boccadillo (stokbrood met chorizo en kaas) besloot ik om verder te gaan. Ik zei tegen Shaun dat ik vanaf hier alleen verder zou gaan. Het was heerlijk om lekker even alleen te lopen langs deze prachtige route met een hele lange weg door een soort woestijn (een weg van 13 km lang!!!)

Tijdens de route kwam ik weer van alles tegen. Rupsen, sprinkhanen en erg veel vlinders. Mooi om te zien! Ik had het gevoel dat het steeds beter gaat met mijn knie en voeten (en nee, dit keer geen ‘happy berries’ gegeten. Wel wijn gedronken uit de wijnfontijn…). Toen ik Shaun weer even tegen kwam zei ik tegen hem: “well, this is an egg!!” Hij keek mij heel erg verbaasd aan en ik legde hem uit dat als iets heel makkelijk is, we in Nederland zeggen: “Dit was een eitje!” Hij moest hier wrg om lachen en vanaf dat moment zeggen we steeds tegen elkaar: “Ah, this was an egg!”

Ik heb het gevoel dat ik nu echt gewend ben aan het pelgrimsleven en het ritme. Het wordt nu iedere dag makkelijker om meer dan 22 km te lopen en de pijn wordt of minder of draagzamer. Heel fijn!

Bij aankomst in Los Arcos bleek de albergue vol te zitten. Ik werd uitgenodigd door Bert and Candula om een driepersoonskamer in een pension te delen. Ik denk dat er nog wel een andere albergue is voor pelgrims, maar het liep nou eenmaal zo en nu lig ik in een bed met echte dekens en een echte handdoek. Toch heb ik liever een echte pelgrimsbed tussen alle stinkende en snurkende pelgrims. Ik hou van het gevoel van saamhorigheid en de vrijheid om je eigen gang te gaan (niet het stinkende en snurkende gedeelte). Het is toch een beetje gek om bij een ander stel op de kamer te liggen.

Na een lekkere douch gingen Bert en Candula naar een restaurant en ik besloot om mijn eigen gang te gaan en met Michael een pelgrimsmenu te eten vlakbij de kerk. Ik hou van een simpele pelgrimsmenu. Ook ben ik weer naar de pharmacy gegaan waar ik een créme heb gekregen tegen allergische reacties. Er heeft iemand goed naar gekeken en hij zei dat ze dat veel vaker zien bij pelgrims (vanwege de hitte).

De kerk in de stad was trouwens weer heel indrukwekkend. Een kerk met verschillende stijlen, vooral barok.

En ook hier kreeg ik weer een stempel! Jeeej! Nog even en mijn pelgrimspaspoort is vol en ik moet een nieuwe halen! (Anders word je niet toegelaten tot de albergues). Veel mensen laten het erbij zitten, maar ik vind de stempels mooi en ben er iedere keer heel blij mee 😉

Ik heb nu alweer heel veel zin in morgen!

Welterusten allemaal!

Groetjes,

Lotte


Eén gedachte over “Dag 9: Estella – Los Arcos

  1. Hoi Lotte,
    Door jouw verslaggeving heb ik het gevoel dat ik de Camino loop. By the way prachtige foto’s
    Dank dat jij jouw belevenissen met ons deelt.
    Namaste Inge

Laat een reactie achter op inge Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *