18 km, 27 graden

Vandaag weer alleen gestart om 7.30 uur. Ik werd moe wakker en door het donker 6 km langs een snelweg lopen was niet echt heel spannend. Na een tijdje kwam ik Shaun tegen onderweg en liepen we weer samen verder. Het was fijn dat ik niet hoefde te praten, maar alleen maar hoefde te lopen in gezelschap.

Na een tijdje eindelijk van de snelweg verlost en liepen we een weg omhoog met veel losse keien. We moesten bij iedere stap goed opletten.

Na een tijdje kwamen we ook Bert en Candula weer tegen en betaalde ik Bert terug van de spaghetti van gisteren, die ik was vergeten te betalen. Hier maakten we ook deze foto:

In Nájera zouden Shaun en ik stoppen, want we wilden een lekkere relaxte en kortere dag. 18 km is nu zo makkelijk vergeleken met de afgelopen dagen! It is an egg!Ik moet zeggen dat ik wat moeite had om al te stoppen na 18 km (rond 13.00 uur). Ik kon doorgaan…. maar nee, ik dacht dat het goed zou zijn om te stoppen, zodat ik de tijd had om wat te rusten. Bert en Candula gingen verder naar het volgende dorp en Shaun en ik bleven en aten heeeerlijke pinxtos als lunch! Een soort stokbroodje met chorizo, groene peper, kaas en ei. Helaas heb ik hier geen foto van, want we hadden te erge honger. We kwamen andere pelgrims tegen die ons vertelden dat wij ‘bekend’ zijn op de camino. Gisteren kwamen ze Shaun tegen en vroegen ze zich verbaasd af waar ik was gebleven, haha. Maar gisteren wilden we alleen lopen. Shaun vertelde mij dat ik ook bekend stond als de ‘injured woman’ op de camino, i.v.m mijn knie etc. Ik moest er wel om lachen, want ja ik zie er inderdaad uit als een kreupele maar het valt echt reuze mee hoor!

We vonden een super mooie herberg in Nájera naast een rivier. Aangezien we vroeg aangekomen waren hadden we ruim de tijd om na een douch en een handwas bij de rivier te zitten. We klommen naar beneden onder de brug waar we heerlijk met onze voeten in het water konden zitten.

Zie je: mijn voeten zijn niet zo erg 😉 (de rechter ;))

Hier hebben we een lange tijd gezeten. Shaun met zijn verrekijker en boek met Europese vogels (hij houdt in zijn boek alle vogels bij die hij heeft gezien) en ik was mijn blog aan het schrijven.

In de namiddag lekkere sangria gedronken, in de avond een lekker pelgrimsmenu gegeten en hierna ging ik alleen even naar het klooster om de pelgrimsmis te bekijken. Aangezien het in het Spaans was, kon ik er niet veel van verstaan, dus na 10 minuten ging ik terug naar de herberg en nu lig ik heeeerlijk en eindelijk op tijd op bed (20.30 uur)! Ik zeg, een geslaagde dag, met dit keer weinig pijn! 😉 Maar 1 dikke vette blaar, maar die laat ik lekker zitten en dan voel ik er niks van.

Zin in morgen! Ik besef me dat ik nog maar een paar dagen heb. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant is het natuurlijk lekker om naar huis te gaan. Ik heb nu een plan gemaakt om dinsdag op tijd in Burgos aan te komen. Dat betekent dat ik vanaf morgen iedere dag een hele etappe ga lopen zoals beschreven in mijn gids. Dat is te doen. Ik ben nu gewend om minstens 20 km te kunnen lopen. Ik heb al 196,5 km gelopen sinds Saint Jean Pied de Port…

It is an egg!

Welterusten allemaal, bedankt voor alle leuke reacties weer op mijn blog en tot morgen!

Groetjes,

Lotte