8 km, 18 graden, zonnig

Vanochtend werden we rond 6 uur gewekt door mooie kerkmuziek. Mijn oordoppen tegen snurkers werken goed, want ik had dit eerst niet door. In het donker ontbeten we met z’n allen, waarna we vol goede moed vertrokken. Wat een bijzondere rustgevende sfeer in de herberg met kerkmuziek en kaarsen!

Anna, Rafael en ik liepen het eerste stuk samen. Al snel bleek dat hun conditie een stuk beter was dan die van mij, waardoor zij op mij vooruit liepen. Het was zooo ontzettend steil omhoog, 8 km lang, dat ik elke honderd meter even op adem moest komen. Geen probleem, dan kon ik even van het prachtige uitzicht genieten. Als Nederlander ben ik natuurlijk niets gewend. Voor iedereen was het een zwaar stuk, maar velen zijn het lopen in de bergen iets meer gewend.

Eenmaal aangekomen in Orrison (rond 10.30) waren Rafael en Anna er al. Zij lopen vandaag nog 18 km door naar Roncevalles. In Orrison dronken we samen koffie en aten een broodje. Vanavond blijf ik hier slapen en eten. Gelukkig! Want morgen staat mij de rest van deze etappe te wachten naar Roncevalles.

Nadat ik Rafael zijn tas even normaal heb aangesjord (hij droeg de heupband bijna onder zijn oksels en draagt een enorme slaapzak op z’n buik etc.) zwaaide ik hem en Anna uit. Buen camino! Daarna deed ik mijn was (ik zweette me dood) en nam een douch.

Ik zit nu lekker in de zon, ga zo nog even wat lezen. Heb zin in morgen, maar nog steeds vind ik het spannend. Morgen vertrek ik alleen en vanaf morgen heb ik niets gereserveerd. Ik moet dus zelf kijken waar ik slaap en eet. Ben benieuwd hoe dit gaat. Vandaag ongeveer 700 meter omhoog gelopen. Morgen naar 1430 meter. Ik kom dan ook aan in Spanje. Verheug me op de café con leche 😉

Welterusten alvast allemaal!

Groetjes,

Lotte